رها از رخوتم

خرافاتی نیستم ولی به نشانه ها اعتقاد دارم.  مثلا اینکه بلاگ اسکای هم نوشته ام را ذخیره نکرد و از داشبوردم پرید انگار زبان بی زبانی است که می گوید وبلاگ نویسی را هم بیخیال شو!  

از تمام دنیای مجازی استعفا دادم و حالا سرویس دهنده های وبلاگ هم می گویند:  یک مینیمالیست تمام عیار بشو در فضای دیجیتال و همینجا را هم رها کن!  

از تمام اطلاعات بی ربطی که دریافت می کردم و از تمام جزئیات زندگی بقیه که باخبر می شدم و تمام جزئیاتی که باید از زندگی خودم بیرون می دادم و همه چیز ، گیج و گنگم کرده بود.  نمی فهمیدم بین این همه اطلاعات و آدمهای غریبه چکار می کنم و این شد که دیلیت کردم تمام زندگی مجازی ام را . می خواهم بدانم زندگی بدون این همه محتوای به دردنخور چه رنگی است.  اینجا را هم چندان مجازی نمی دانم و به همین دلیل هم تمام نشانه ها را ندیده گرفتم و باز به شرح ماوقعم پرداختم.  تابستانم را که خالی از همه چیز است چگونه خواهم گذراند آیا؟ 

پی اس: اگر یک نفر را دارید که بعد از دوروز حرافی برایش هنوز خسته نشده و نسبت به تمام اتفاق های رخ داده برای شما واکنش دارد و حرفهای نگفته ی شما را هم درک می کند از زمره خوشبخت ترین بندگانید ، چونان من.