اندر میان ترانه ها
وسط پلی لیست رادیو جوان با عنوان "فوق العاده" ، مارکت موسیقی ایرانی را رصد می کردم که حقیقتا به جای شنیدن باید آن را رقصید. همین سامی بیگی معروف در جدیدترین آهنگش می گوید:
عشوه بی اندازه داری ، معلومه که تو تازه کاری!
و تا به آخر هم نمی فهمی این تازه کار که احتمالا عشوه های خرکی دارد جریانش چیست (یعنی اگر تا این اندازه منفور است چطور طبع شاعر جوشیده و برایش شعر سروده ؟! ) اما تا دلت بخواهد می توانی قر بدهی. یعنی خودت را بندازی روی آهنگ و بی خیال امروز و فردا!
درست همین وسط ها که داشتم به این نتیجه می رسیدم که به جای تحلیل ترانه های امروزی باید فقط بریزم وسط ، پلی لیست رادیو جوان معین را برایم انتخاب کرد . اینکه جای "پریچهر" معین وسط این آهنگ های امروزی چی بود را نمی دانم واقعا . اما درست وقتی که پریچهر "معجون گل و مخمل و نور" بود ، تحلیل ترانه ام گل کرد. آخر این ترکیب را فقط یک مست که بالای بالاست می تواند بسازد:
-تو معجون گل و مخمل و نوری
درست مثل آن بالای بالا رفته ای که سروده :
-چشات از جنس مرغوبه ، چقد حال چشات خوبه.
در عین حال بعد از شنیدن این آهنگ ها تحلیل فوق تخصصی ادبی ام از وضعیت ترانه در موسیقی امروز این است که احتمالا این ترانه سرایان امروزی جنسشان مرغوب نیست که به آن بالاها نمی رسند یا اصلا مصرف ندارند چون خود من اگر یک پک سیگار بکشم چیزهای جالب تری می گویم. حداقل از "عشوه بی اندازه داری ، معلومه که تو تازه کاری" جالب تر!
