اندر مزایای داشتن علاقه

- دقیقا چهار سال قبل در همین روزها یک ترم زبان فرانسه خوانده بودم و کلی مسرور بودم که می توانم خودم را معرفی کنم و بیشتر وقتم را به جای اینکه روی پایان نامه ام بگذارم ، روی یادگیری این زبان می گذاشتم . یک سال بعدش درست در همین زمان یک دوست فرانسوی داشتم که می توانستم ساعتها باهاش به زبان فرانسه چت کنم. حالا درست در همان مقطع زبان آلمانی ام و یک جمله ی درست و درمان هم نمی توانم بگویم. دوستم چند وقت پیش پیغامی داد و درباره ی یک فیلم نظرش را گفت و بعد سلام کرد و حالم را پرسید و توی پرانتز گفت:  تو هنوز فرانسه می فهمی ؟

به انگلیسی جواب دادم باعث تعجبه که می فهمم چی میگی! خلاصه اش او فرانسه حرف می زد و من انگلیسی جواب می دادم و اینطوری مرزهای فهمیدن همدیگر را زیرپا گذاشته بودیم اما جالب برای من همین بود که بعد از این همه وقت هنوز فرانسه را می فهمیدم .  همسرم معتقد است اگر آن میزان علاقه که به فرانسه داشتم را در آلمانی گذاشته بودم الان از او جلوتر بودم .

- بنا به دلایل کاملا شخصی و خصوصی دلم می خواهد هرچه زودتر این ترم تمام شود و می خواستم این دو جلسه ی باقیمانده را یک جوری دودر می کردم اما نمی شود. اما خب یک جلسه اش را حتما دو در می کنم و به جایش می روم در کافه ی موردعلاقه ام  می نشینم و اتفاقا آلمانی می خوانم ! و به تمام دنیا نشان می دهم که می شود به یک زبانی علاقه نداشته باشی اما پوزه اش را به خاک بمالی! 

 حتی اگر با جان و دل بخواهی این کلاس و همه ی متعلقاتش هرچه زودتر تمام شود.  همه ی همه اش.