بار سنگین هستی

همین سفر اخیر که دیدمش و صحبت کتاب شد پرسیدم:  راستی تو "بار هستی " رو داری ؟ و او گفت: اوهوم و بعد از مکث کوتاهی گفت: سوالت جدی بود ؟ گفتم:  آره چطور مگه؟  و او گفت:  چون هدیه ی خودت بود برای تولدم!

امان از این حافظه. چطور فراموش کردم که برای تولد همه یا "بار هستی" را می برم و یا "ناتور دشت" و با اینکه همه ی کسانی که از من که از من کادو می گیرند با هم برابرند اما آنهایی که از بقیه برابرترند " بار هستی" را می گیرند و با اینکه تمام اوقات فراغتم با کتاب پر می شود اما این دو تا کتاب را نخواندم و اگر هم برایتان سوال است که چرا چیزی که خودم نخواندم را کادو می دهم باید بگویم چون کتابی که خودم خواندم را نوعی زندگی زیسته می دانم که به عنوان کادو برای دوستانم مناسب نمی بینم . 

اما این بار کمر همت را بسته ام که تا سی سالگی ام تمام نشده یکی از این دو تا کتاب را بخوانم و از این رو بار هستی را از پایتخت کشاندم تا اینجا و کو تا بتوانم وقتی خواندم دوباره به دستش برسانم. 

بار هستی باید کتاب خیلی خوبی باشد.  این را از همان دو صفحه اولش فهمیدم که دلم خواست همه ی دو صفحه را اینجا بنویسم.  بله چون من همانقدر که حافظه ام یاری نمی کند ، جوگیرم و اگر دیدید کل کتاب را اینجا نوشتم هیچ تعجب نکنید.