Diaries

شاید محصول شرایط است که این طور آسیب پذیر شدم . اینکه می گویم مشهود نیست . یک حس درونی است . به شدت می ترسم . نگرانم . روزی ده بار به مادرم زنگ می زنم و حالش را می پرسم و او با خنده می گوید : اگه تو بذاری من خوبم ! من باز تمام روز خودم را می خورم و حوصله ی هیچ چیز را ندارم . تقریبا تا سرحد مرگ سعی می کنم زندگی معمولی ام را سر بگیرم و به نظرم هرروز شکست می خورم . لپ تاپم را که در حال موت بود و اگر یکی دو روز دیر به دادش می رسیدم حتما حالا اوراق شده بود درست کردم و حالا سرحال و قبراق است اما از همان روز حتی روشنش نکردم و حالا باتری اش فول است ! از کارم پیغام می رسد که تمایل به ادامه ی همکاری دارند اما درباره ی پول بهتر است صحبت کنیم . در خودم هیچ انرژی ای نمی بینم و نمی دانم باید چکار کنم . باید روزمه ام را درست کردم و یک کار مهم را انجام بدهم . به نظرم این یکی را هرگز نمی توانم ! روزهای کلاس یک قهوه می گیرم دستم تا مگر به مدد آن قهوه تا آخر کلاس را بکشم . احساس می کنم دارم رد می دهم توی این زبان و مغزم اشباعِ اشباع است . حالا توی این حال و روز تکه کلام الف ب هرروز این است که : با حس بنویسین ! باحس بخونین ! ببینید بچه ها ، حس بدید به کلمه ها تا یادتون بمونه ! بچه ها ، حس بدید یکم به مکالمه هاتون ! من هرروز توی این سوال هستم که این بشر این همه حس رو از کجاش میاره واقعا ؟! آخ این زبان لعنتی دهنم را سرویس کرده ! 

حالا فقط یک خوبی این روزها حس می کنم آن هم اینکه مجبور نیستم همیشه مرتب باشم ! خیلی کیف می دهد که با یک پیرهن توی خونه راه می روم که خودم و یکی اندازه ی خودم تویش جا می شود یا آن زیرشلواری ده سال پیش را در آوردم و از پوشیدنش چنان حظ می کنم که حد ندارد . موهایم شونه ندارند ، ناخنم هایم لاک ندارد و تازه از همه ی اینها مهم تر موهایم را همان اندازه و مدلی که دوست داشتم کوتاه کردم . حالا اصلا هم مهم نیست که عکس العمل این چنینی دریافت کردم : هوووم زیاد خوشگل نشدی . خب همسر من زیادی رک و راسته و محض خاطر دل من هم حاضر نیست دروغ بگه . با احترام به نظرش در حال حاضر از همه چیز راضیم ! اضافه وزنی معادل پنج کیلو پیدا کردم که حاصل چنان خر خوردن و چنان خرس خوابیدن است! اما خب مشکلی ندارم باهاش . البته اینکه هرروز اندکی بالاتر می روم باید نگران کننده باشد ولی فعلا نگرانش نیستم . فکر کنم افسردگی گرفتم !