دیشب خواب صداشو دیدم . الان که میخواستم بخوابم یادم اومد . نمیدونم چطوری ممکنه آدم خواب صدا رو ببینه . انگار که صداش نشسته باشه یک جایی بین سلول های مغزم . اون لاماها !
همیشه فکر می کردم حس بویایی قوی ای دارم . فکر کنم این آپشن جدید دهه ی چهارم است که صداها برایم زنده هستند . حتی صداهای تاریخی . صداها لابد قوی تر از بوها هستند . وگرنه که فروغ نمی گفت تنها صداست که می ماند ...
پی اس : چه مرضی می تواند توی آدم رشد کند که وقتی سه شب درست نخوابیده حالا هم نرود بخوابد ؟! و یاد همه چیز از جمله خواب های فراموش شده هم بیفتد !