رفته بودیم چکمه بخریم . چکمه های چهار سال پیشم یا بلکه پنج سال پیشم اوضاع گریانی داشت . از بین دو هزار و شونصد مدل چکمه بلاخره دو تا رو انتخاب کردم . یکی رو توی این پا کردم و اون یکی رو توی اون پا . بعد هی رفتم جلوی آیینه و اومدم و خودمو کج کردم و راست کردم و نیم رخ ایستادم و تمام رخ و آخر هم نفهمیدم کدوم بهتره . بعد رو به همسرم گفتم : نظر تو چیه ؟ اونم یک سری توضیحات داد که این یکی رنگش گرمه و بنداش هم قشنگش کرده ولی یه جوری چسبیده به پات که انگار باهاش ارتباط نداره اما اون یکی پیچ و خم های بهتری داره و یک عالمه توضیح دیگه که بیشتر گیج شدم . درنتیجه گفتم : میشه یکم واضح تر بگی بلاخره این قشنگ تره یا اون ؟! اونم گفت : راستش نمیتونم این طوری بگم ... ببین مثلا این یکی نیکول کیدمنه اون چارلیز ترون !!!
ترجیح می دادم یکیش ماریون کوتیار باشه که انتخابم ساده بشه اما نبود درنتیجه چارلیز ترون و خریدم !
بنظر منم ترون بهتره. نیکول یه کم توی قیافه ست
نیکول یکم زیادی خوشگل و آرومه . هیچ چیز خاصی تو قیافش نداره به جز زیبایی ! چمیدونم آدم باید هم خوشگل باشه هم مثلا با چشماش حرف بزنه و هم از این چیزا
مثل همین ترون
چارلیز ترونت مبارک
برات کلی کار کنه
حقیقتا ترجیح میدادم ماریون کوتیار باشه
خلاصه مرسی عزیزم