صبح با پیغام ز که میگه “مامان اینا رو بگو بیان اینجا هروقت کارشون تموم شد” بیدار میشم . بهش میگم اونا بلیط برگشت دارن . بعد میگه راستی فلانی ( با همون مدل خودش که اسم منو خلاصه میگه !) و عکس ویزاش رو میفرسته . 

اونوقت من ؟ من از صبح دارم اشک شوق میریزم ! برای عوض کردن فضا میگه حالا چی بپوشم ؟ کلید و بذار تو کفشا که اگه نبودین بتونیم بیایم تو و از این شوخی ها ولی من همچنان اینقدر شوق دارم که خدا میدونه . میگه ولی من زیاد خوشحال نیستم .. دلم پیش خانواده است .. بهش میگم این احساس تا مدت ها که بیای اینجا هست باهات . خلاصه خودتو برای انواع افسردگی ها آماده کن :)

احساس میکنم توی برهه ی فوق العاده قشنگی از زندگیم هستم . احساس میکنم چه پاییزی بشه امسال . دیروز یهویی دیدم پاییز شده . نمیدونم چرا پاییز اینطوری یهویی میاد و آدمو سوپرایز میکنه . مثلا یک صبحی پامیشی و میبینی نور خورشید عوض شده و کم رمق تر از روز قبل شده و باد نسبتا سردی میزنه و تا بعد از ظهر همه چیز فرق داره . رنگ نورها ، بوی هوا و خط اریب خورشید و همه چیز .. 

دیروز به جیسون گفتم :

..Fall is coming 

و اصلا نمیخواستم باهاش صحبت کنم ولی اینقدر داشتم پاییز رو حس میکردم که اگه اینو به یکی نمیگفتم انگار که می مردم ! اونم گفت پاییز ۲۲ سپتامبر شروع میشه . گفتم به نظر من که الان شروع شده … 

یک بعد از ظهر تاریک پاییزی که بیاد براش چایی هل دم میکنم و فریبرز لاچینی میذارم و از چیزهایی حرف میزنم که این مدت روی دلم موند و نشد به هیشکی بگم . دو‌تا گوش میشم ببینم اون چی داره که بهم بگه . قبلا گفته بودم بابت داشتن همچین آدم‌هایی تو زندگیم چقد خوشبختم ؟!