یکی از آرزوهام اینه که اونقدر وقت داشته باشم و شور و حوصله که لحظه های ساده ‌و کوتاه زندگی رو بنویسم . چیزهایی که به نظر اصلا مهم نیستند ولی من باهاشون خوشحال میشم و بهشون زیاد فکر میکنم و میتونم اون طوری که حس شون میکنم بنویسم شون . ولی به ندرت میشه این چیزی که میگم رو انجام بدم . 

- مثل امروز که ز سر صبحی پا شد اومد پیشم . همینطوری شب قبلش گفت فردا بیام پیشت ؟ اون وقت ها هم گاهی یهو سوار هواپیما می‌شد و میومد پیشم . صبح قهوه نخوردم تا با هم بخوریم . دیر اومد ولی بلاخره اومد . گفتم داشتم سردرد می گرفتم . چراغ های بالای میز رو روشن کردم و قهوه هامون رو گذاشتم روی میز و نشستیم رو به روی هم . نگاهی به رزهای زرد توی گلدون کرد و گفت : اینا چه خوب موندن …. رزهای هفته ی پیش . وقتی پرسید : چه خبر ازون ماجرا ؟ لبخندی نشست روی لب هام . چون یکی هست که از همه ی ماجراهای موجود و غیر موجود خبر داره . حواسش هم هست که پیگیر همه چیز باشه . بعد از صحبت کردن از تمام موضوعاتِ گفته و نگفته حتی وبلاگ نوشتن من ! خداحافظی پرشوری کردیم بخاطر یک هفته ای که نمی تونیم همو ببینیم . بودن های حتی گاهی کوتاهش باعث‌ میشه احساس تنهایی نکنم و این حس رو به ندرت میتونم از یک آدم بگیرم . 

روز ساده ای مثل امروز شاید برای کسی مهم نباشه ولی اون دوستی که توی این خاک هم باهات باشه چیز کمیابیه و من خوش شناسم برای داشتن همچین چیزی و اگه میتونستم دقیقه به دقیقه ی بودن مون رو می نوشتم . 

- لحظه های بی شماری از پنگوئن هست که با یک جور حسادت دلم نمیخواد هیچی ازش بنویسم . دلم میخواد فقط مال من باشه و این لحظه ها اینقدر تاثیرگذارن که بعضی وقت ها با خودم فکر میکنم این بچه حتما فرشته است . آخه یک طوری شیرینه که وقتی حرف میزنه یا شعر میخونه یا خاطرات مهدشو تعریف میکنه تمام شیرینی اش رو زیر زبونم حس میکنم :)

- این عطر ورساچه ی آبی مردونه یک رازی تو خودش داره . یا من تو زندگی های قبلیم یک ماجرایی با این عطر دارم . یازده سال میگذره و من از این بو خسته که نمیشم هیچی ، هزارتا چیز هم توم بیدار میشه هروقت به دماغم میخوره و هربار انگار یک نت جدیدی ازش می فهمم . تنها بویی که به نظرم سکسیه . یک عالم عجیبیه این بوها اصلا . مثلا همین ورساچه ی آبی بعضی وقتا منو یاد یک عصر تابستونی میندازه با بوی درخت انجیر ، بعضی وقتا یاد یک شب گرم که بیرون برف میاد ، بعضی وقتا یاد خونه ی قبلی مون و بعضی وقتا یادِ.. . یاد چیزهای عجیب و زیادی و قاعدتا یک بو نباید این همه چیز رو یاد آدم بندازه . اونی که این عطر و ساخته احتمالا همچین ترکیب بویی وقتی به ذهنش رسیده که وسط .. بوده !

استغفرالله ! 

-اصلا این آخری درباره ی ورساچه ی آبی چی بود و چه ربطی به موضوع داشت ؟!  نمیدونم و اصلا نمیدونم که چی شد که رسیدم به ورساچه ی آبی ؟! شاید چون خیلی بدون ویرایش شدم قبل از سال نویی !